หลักไวยากรณ์

ประโยค คือส่วนที่สำคัญที่สุดในโครงสร้างไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เพราะในชีวิตประจำวัน เรามักพูดออกมาเป็นประโยค เพื่อสื่อสารให้ผู้อื่นเข้าใจ แต่ประโยคนั้นประกอบขึ้นด้วยคำต่างๆ ดังนั้นถ้าเราจะเริ่มศึกษาวิธีการแต่งประโยค เราจึงต้องเริ่มต้นศึกษาจากคำก่อน

Words
ชนิดของคำในภาษาอังกฤษมี 8 ชนิดด้วยกัน คือ
1. Nouns (คำนาม)
เช่น God, man, John, American, friend, star, stone, air, mile, beauty ใช้เรียกคน สัตว์ สิ่งของ แนวคิด นามธรรม และความเชื่อ

2. Pronouns (คำสรรพนาม)
เช่น I, you, he, she, my, your, his, that, who, what, which, one, some ใช้เรียกแทนคำนาม จะได้ไม่ต้องเอ่ยนามนั้นซ้ำอีก

ตัวอย่าง:

John works at the hospital.	He is a doctor.
Kate is my friend.	I know her well.
A book is on the desk.	The book which is on the desk is about history.
The children are playing outside.	Some of them are crying.

3. Adjectives (คำคุณศัพท์)
ใช้ขยาย noun กับ pronoun เพื่อบรรยายให้เห็นลักษณะของ noun กับ pronoun ชัดเจนยิ่งขึ้น แบ่งออกเป็น adjective สำหรับบอกลักษณะ บอกปริมาณ และบอกจำนวน
- Qualifier Adjectives หรือคำคุณศัพท์ที่ใช้บอกลักษณะ เช่น beautiful, healthy, kind, poor, fast, dry, black

ตัวอย่าง:

Noun	Adj. + Noun	Adj. + Adj. + Noun
An apple	A red apple	A crisp, red apple
A girl	A tall girl	A beautiful, tall girl

- Quantifier Adjectives หรือคำคุณศัพท์ที่ใช้บอกปริมาณ เช่น many, much, few, little

ตัวอย่าง:

Noun	Adj. + Noun
An apple	Many apples
money	A little money

- Numeral Adjectives หรือคำคุณศัพท์ใช้บอกจำนวนนับลำดับที่ เช่น one, two, three, first, second

ตัวอย่าง:

Noun	Adj. + Noun
A house	Two houses
Floor	First floor

4. Verbs (คำกริยา)
เช่น go, take, fight, speak, sleep, wait ใช้แสดงกริยาอาการต่างๆ เป็นส่วนสำคัญในภาคแสดงของประโยค นอกจากนี้ คำกริยายังแบ่งได้เป็น กริยาแท้ และกริยาไม่แท้
- Finite Verbs กริยาแท้หรือคำกริยาที่สามารถผันตามประธานและรูปกาลได้
- Non-finite Verbs (Verbals) กริยาไม่แท้ ไม่สามารถเปลี่ยนรูปได้

ตัวอย่าง: verb "be" มีกริยาในรูปต่างๆ ดังนี้

Finite Form	Am, is, are, was, were
Non-finite Form	Infinitive = to be Present Participle = being Past Participle = been Gerund = being

 

5. Adverbs (คำวิเศษณ์)
เช่น well, fast, long, gently, recently, again, yesterday, soon, rather, perhaps, not
ใช้ขยาย verb, adverb, adjective, preposition, conjunction, phrase, sentence เพื่อเพิ่มความหมายให้กับสิ่งที่ถูกขยาย

ตัวอย่าง:

ขยาย verb	He walks.	He walks fast.
ขยาย adverb	The dog grows quickly.	The dog grows very quickly.
ขยาย adjective	It is hot today.	It is surprisingly hot today.
ขยาย preposition	My cat sits beside me.	My cat sits right beside me.
ขยาย conjunction	She will come though it is late.	She will come even though it is late.
ขยาย phrase	The hotel is on the top of the mountain.	The hotel is nearly on the top of the mountain.
ขยาย sentence	The bus leaves at 10 p.m.	However, the bus leaves at 10 p.m.

6. Prepositions (คำบุพบท)
เช่น at, in, into, of, for ใช้เชื่อมกริยากับส่วนต่างๆ ของประโยค เพื่อบอกเวลา สถานที่ และทิศทาง ทำให้ประโยคสมบูรณ์

ตัวอย่าง:

In	He is in the pool.
On	There is a mark on your shirt.
At	He always arrives late at school.
Against	A woman is standing against the door.
Up to	I sleep up to 8 hours a day.

7. Conjunctions (คำสันธาน)
เช่น and, but, or, nor, that, if, because ใช้เชื่อมคำหรือประโยค มีทั้ง conjunction แบบคล้อยตาม ขัดแย้ง และเป็นเหตุเป็นผล

ตัวอย่าง:

And	Thais eat with a spoon and fork.
But	BMW is beautiful but expensive.
Or	Would you like coffee or tea?
Neithe...nor	Neither I nor she speaks Spanish.
Because	Tim passed the exam because he studied hard.

8. Interjections (คำอุทาน)
เช่น oh, alas, hurrah ใช้แสดงความรู้สึกหรืออารมณ์ต่างๆ

ตัวอย่าง:

Well	Well! That’s expensive.
Oh	Oh! That’s great.

ในภาษาอังกฤษคำหนึ่งคำอาจจะเป็นได้มากกว่าหนึ่งชนิด แต่เมื่อใช้ในบริบทหนึ่งๆ แล้ว คำๆ นั้นจะทำหน้าที่ได้แค่เพียงอย่างเดียว เช่น อาจจะเป็น verb หรือ noun หรือ อาจเป็น adverb หรือ preposition ก็ได้ ตัวอย่างเช่น

Look:	Look at that. (Look = verb) Let me have a look at that. (look = noun)
Walk:	He walked all the way here. (walked = verb) He is taking a walk. (walk = noun)
In:	Is John in? (in = adverb) In the house. (In = preposition)
Up:	He climbed up. (up = adverb) Climb up the wall. (up = preposition)
After:	He looked before and after. (after = adverb) His dog trotted after him (after = preposition) After we had left... (After = conjunction)